Lísa

Luciano Berio hefði fyllst stolti hefði hann séð mig áðan: í skólanum á laugardagskvöldi að hamast við celestupartinn í sálumessu hans (samin í minningu konu hans). Hljómsveitarstjórinn, sem jafnframt er skólastjóri í skólanum mínum, sagði eftir síðustu æfingu að ég þyrfti meiri nákvæmni í klasterin (margar nótur saman, efsta og neðsta nótan skrifuð, og spila skal alla tóna á milli, hljómar eins og einhver hafi óvart sest á píanóið). Höndin þyrfti að vera mjúk og sveigjanleg eins og kisuloppa:) Þetta æfði ég og æfði áðan þar til ég gat ekki meir, enda ekki seinna vænna, tónleikarnir eru eftir viku. Sjá Prógramm.

Var vakin klukkan hálfsjö í morgun af fertugum frænda mínum, sem heldur að hann sé tvítugur. Hann var að djamma í Zurich og eina sem honum datt í hug að gera eftirá, því hann vantaði stað til að sofa á, var að bruna alla leið til Luzern og vekja mig. Ég gat ekki sofnað aftur og fór bara að læra með háværar hilmarshrotur í bakrunninum.
Honum finnst þetta allt í lagi því hann gerir þetta svo sjaldan. Nú hugsa lesendur eflaust: meiri grybban þessi Lísa að ergja sig yfir svona smámunum.. Mér er alveg sama. Frændi til sölu!

Ég elska vel heppnað skokk. Því miður veit ég aldrei fyrirfram hvort það verði vel heppnað eða ekki. Suma daga er eins og það sé blý í skónum mínum, aðra daga fjaðra ég eins og á gormum. Það virðist engin regla vera á þessu, stundum fæ ég hlaupasting áður en ég legg af stað og stundum get ég hlaupið endalaust. Skokkið í dag var svona miðlungs, hvorki vont né frábært.

Ég hef verið að kíkja á blogg hjá bróður mínum og jafnöldrum hans og finnst þau frekar skemmtileg. Ég man ekki eftir að jafnaldrar mínir hafi verið svona sniðugir þegar ég var 17. Kannski kunni ég bara ekki að meta það þá.


Föstudagskvöldið mun ég tileinka Faustsinfoníu Liszt, er með fyrirlestur um hana á þriðjudaginn. Á mánudaginn meðan aðrir eru í fríi fer ég ég ásamt kvartettinum í kammermúsiktíma hjá tékkneska fiðluleikaranum Igor Karsko, höfum farið einu sinni áður og það var mjög lærdómsríkt. Hann er frekar strangur og hefur það orðspor á sér að græta nemendur sína ef þeir eru ekki nógu vel undirbúnir. Spennandi:)

Er að horfa á úrslitin í Eurovision 2004, bein útsending frá kkl. Ótrúlegir krakkar, ég er alltaf jafn hissa að þegar ég sé svona flink viðundur. Er samt ekki viss um að ég mundi vilja skipta um líf við þau neitt. Nú var einn að klára að spila 2. Píanókonsert Rachmaninoff svona líka feykivel. Þessi keppir fyrir hönd sviss:) segið svo að það séu engir álitlegir karlmenn hér í landi ostanna!

Var ekki ánægð með tónleikana mína í gær og ég kenni ykkur um! Ekki eitt einasta komment, kommon sko
Annað hvort á ég enga, bælda eða illgjarna lesendur.

Aftur að Eurovision 2004: Nú meðan beðið er eftir að dómnefndin ákveði sig er verið að sýna myndbrot frá því að litlu tónlistarmennirnir skelltu sér út á lífið í Luzern. Þau eru jú líka "venjulegir" táningar sem hafa gaman af næturlífi. Við þetta rann af þeim allur sjarmi, án hljóðfæris eru þau bara litlir bólugrafnir nördar.. (ein að depast úr öfundsýki)

Þessi lenti í fyrsta sæti. Voða sæt, meiraðsegja án hljóðfæris:)

Stress er skrýtið fyrirbæri og rosaleg tímasóun. Þó tónleikastressið fari sífellt minnkandi hjá mér er það enn til staðar og ef maður bætir við pödduhræðslu minni finnst mér ótrúlegt að ég sé ekki enn búin að fá hjarta- eða taugaáfall. Ég þarf bara að heyra í flugu og ég hrekk við og öskra. Hef þessvegna fengið mörg skrýtin augnarráð og er viss um að mér hefur oftar en einusinni verið ruglað saman við tourette-sjúkling. Ímyndið ykkur þá viðbrögðin þegar ég er ekki bara umkringd öllum tegundum randafugla, heldur líka fljúgandi grænum kakkalakkabjöllum og drekaflugum! Shock treatment á hverjum degi fyrir lísu litlu. Svo er ég ekki vinsælasti gesturinn í útigrillveislum því annað hvort fæ ég hysteríukast og eyðilegg eitthvað, eða sit stjörf með lokuð augun sveitt og skjálfandi.


Tónleikar í kvöld. Spila 3 þætti úr Bach enskri svítu (g-moll) 1 þátt úr Haydn sónötu (es-dúr) og Poulanc toccötu. Í augnablikinu man ég ekki hversvegna ég legg þetta alltaf á mig aftur og aftur, en það mun rifjast upp í kvöld á barnum að tónleikum loknum:)

Ég er alveg farin að geta vaknað 6 á morgnana, eftir 1 kaffibolla er ég orðin hress og kát. Hinsvegar hefur það í för með sér að í eftirmiðdaginn, svona fjögur-fimmleytið verð ég alveg vonlaus úr þreytu, og ekkert kaffi getur lagað það, bara svefn. Þegar hvorki tími né tækifæri gefst til að sofa á svoleiðis stundum finnst mér ekki gaman. Svoleiðis gerðist í dag á leið á æfingu, hélt ég myndi deyja úr þreytu, sofnaði meira að segja í lestinni. Núna þegar ég get farið að sofa er ég ekkert þreytt lengur. Syfjar reyndar aðeins á að skrifa svona oft orðið þreyta og sofa..zzz

Tónleikar ekki morgun heldur hinn, og ef til vill á fimmtudag líka, því það vantar einhvern til að hlaupa í skarðið á hádegistónleikum, sá sem átti að halda þá veiktist. Kennarinn minn stakk uppá að ég og einn strákur í bekknum tækjum það að okkur fyrst við erum hvort sem er að spila kvöldið áður. Það má bara vera stutt prógramm, svo það passar að við spilum korter á mann. Nó problem. Vona samt kannski pínulítið að það verði búið að finna einhvern annan því mig vantar ekkert fleiri tónleika í augnablikinu, er alveg að drukkna.

Hei vill einhver skrifa í gestabókina mína

Finnst þessi alltaf soldið fyndinn:

Superman was feeling bored after a long day of crimefighting and wanted to go out and party, so he called Batman to ask if he wanted to go to a club and pick up some girls. Batman said Robin was ill and he had to look after him. A little disappointed, Superman called Spiderman to see if he fancied a few beers. Spiderman told him he had a date with Catwoman. As a last resort, Superman flew over to Wonderwoman's appartment to see if she was free. As he landed on her balcony, he saw Wonderwoman naked on the bed with her legs open. Superman thought to himself: "I'm faster than a speeding bullet. I could be in there, have sex, and be out again before she knew what was happening". So Superman did his Super Thing in a split second and flew off happily. Meanwhile on the bed, Wonderwoman said: "Did you hear something?" "No" said the Invisible Man, "but my ass hurts like hell!".

Tónleikar í morgun með Guarneri-Trio á hótel Schweizerhof voru stórkostlegir! Sjá Prógramm


Which "Friend" Are You?
Rachel

She's everybody's sweetheart, despite some (mostly) endearing quirks. And it looks like you too, have a little Rachel Green inside you. (If you're lucky, you might share her good looks too). Some may see you as a little spoiled, or at times naive. But overall you're a total doll. Like the real Rachel, you make your way in the world, figuring it out as you go.

Sometimes your story-book ideals of how things should turn out keep you from taking life as it comes, but that lovable vulnerability just makes people feel closer to you. You have true compassion, an idiosyncratic side your friends delight in—and, of course, great taste. Reminder, o charming one: People love it when you call them "hun."

Skrýtið, ég sem var viss um að ég væri Monica..

Námskeiðið hjá þessum var frábært og þeir sögðu okkur marga gagnlega hluti. Píanóleikarinn getur allt, mér finnst ég vera hálf eitthvað lítil og vitlaus við hliðina á honum. En góð hvatning, aflýsti td. pizzupartýinu og er búin að vera að æfa mig í allan dag. En nú að öðru:

Meðleigjandi óskast
Samkynhneigður karlkyns einstaklingur sem hefur lært hárgreiðslu og hefur áhuga á klassískri tónlist óskast til að koma og leigja með mér. Hann þarf að vera þriflegur og hafa áhuga á að versla. Æskilegt er að hann kunni eitthvað fyrir sér í eldamennsku líka og hafi gaman af því að spila. Áhugasamir hafi samband við mig.

Og búin að panta flug heim. Ég og Eva-Maria komum laugardagskvöldið 17. júlí, hún verður ca. 3 vikur og ég verð um óákveðinn tíma. Þetta er ekki plat eins og í fyrra;)

Vill einhver leigja íbúðina mína í sumar?? Plíís. Gullfalleg, risastór íbúð með 4 herbergi og svalir í fallegasta úthverfi Luzern. Lestarstöð, verslunarmiðstöð og sundlaug í göngufæri. Íbúðinni fylgja húsgögn og flygill.

Which Dead German Composer Are You? - Result

Take the Dead German Composer Test!

Túrkmenskt hádegismatarboð:
Var að koma frá Maral sem er túrkmenski fiðluleikarinn í kvartettunum mínum. Við fórum allar fjórar í hádegismat til hennar eftir æfungu klukkan eitt í dag. Nú er klukkan tuttugu og eitt og ég var að koma heim. (Hikkst)

Matseðill:
Rússnesk súpa með káli
Salat
Bleik rússnesk fiskisalatskaka
Túrkmenskar gufusoðnar kjötbollur vafðar í pasta
Svissnesk jarðaberjakaka

Þetta borðuðum við úti á svölum í sólinni. Upphaflega ætluðum við bara að vera til 4 og halda svo áfram að æfa en einhverra hluta vegna þegar komið var vín í glösin langaði engan að fara lengur. Um fimmleytið héldum við Genevieve, ameríski víóluleikarinn, í leiðangur til að sækja meiri bjór því að allir Takeway staðirnir í símaskránni höfðu tilkynnt okkur að þeir sendu ekki bjór heim. Þeim fannst við ekki fyndnar.
Alltíeinu var kominn kvöldmatartími svo við enduðum með að borða bara hádegismatarleifarnar í kvöldmat. Umræðuefni dagsins voru eins og búast má við þegar 4 létthífaðar stelpur koma saman og ég hef ekki hlegið svona mikið í marga mánuði.
Á laugardaginn eftir Guarneri-Trio seminarið erum við búnar að plana pizzupartý í Gersagstrasse. Spurning um að bjóða bara upp á kók ef ég ætla að æfa eitthvað að ráði fyrir tónleikana á miðvikudaginn..Mun æfa mig allan daginn á morgun!! Kveðja Lísa aplapnisressa.

Hlusta núna alltaf á bylgjuna með morgunkaffinu, næstum eins og að vera komin til Íslands.
Tónleikarnir í gær gengu stóráfallalaust en ég var hrikalega stressuð fyrir hönd Evu-Mariu, næstum eins og ef ég hefði verið sjálf að spila. Skemmtilegast var samt að, þar sem tónleikarnir voru haldnir á bar, gat maður setið og sötrað bjór á meðan:) Mig langar að framvegis að hafa mína tónleika svoleiðis, er viss um að ég fengi þá mun betri gagnrýni en ella.
Endaði eftirá óvart á ýkt skemmtilegum jazztónleikum og rölti svo um bæinn í góða veðrinu og hitti nokkra krakka á útikaffihúsi. Ég vildi að ég kynni að spila jazz! Það er svo svalt!

Úff, það er að verða of heitt! Get ekki meir, og þetta er bara byrjunin. Langar bara að liggja í bleyti í ískaldri sundlaug. Á vindsæng. Kannski með risakokkteil skreyttan ávöxtum.

Er að fara í kvöld á tónleika í Jazzkantine þar sem Eva-Maria (sem kemur með mér til íslands í sumar) ætlar að spila hluta af diplom-prógramminu sínu. Á morgun fer ég svo í túrkmenskt hádegismatarboð, spes:)

Ljúfur dagur í dag:) Enhverjir verda eflaust öfundsjúkir. 26 stiga hiti og heiðskýrt í Emmenbrücke. Fór út ad skokka eftir skóla og skokkaði framhjá útisundlauginni sem ég fer altaf í á sumrin og viti menn:
ÞAÐ ER BÚIÐ AÐ OPNA HANA
Ég hljóp beinustu leið heim, smellti mér í bikiní og stuttan kjól og trítlaði í sund með bók til að lesa og synti og lá í sólbaði og las til skiptis í 2 tíma.


Ég horfði á videoupptökuna af mér í gær og hún var bara gar nicht so übel, hehe. Ég tók samt eftir að ég er kannski aðeins... ehm.. kröftuglegri en ég hélt, kannski kominn tími til að stækka skokkhringinn svo að þetta gerist ekki:

muahahahaha ein að tapa sér í smiley central!

Kei, tókst að skipta yfir í íslenska stafi og er miklu lengur að skrifa núna. Setti líka nokkra linka til viðbótar, fannst þetta eitthvað fátæklegt hjá mér. Bætti því við Ástu frænku, Ernu poppkorni og nokkrum börnum.

Jaeja komin tími á ad blogga smá. Var ad koma frá vinkonu minni thar sem vid vorum ad laera saman. Hef ekki "laert saman" sídan í menntaskóla og var búin ad gleyma ad thad er miklu skemmtilegra en ad laera einn. Thessi stelpa er svo ólánsöm ad thurfa ad analísera (finnst thetta alltaf svoldid dónó thýding hjá mér) sama strengjakvartett og ég og vid sátum á svölunum hjá henni í naestum 3 tíma í glampandi sól og steikjandi hita og laerdum. Nú held ég ad kennarinn verdi hissa á morgun!

Ì klassenstunde (hóppíanótíma) í morgun spiludum vid öll tónleikaprógrammid okkar fyrir framan videokameru, er med spóluna í töskunni en thori ekki ad horfa. Èg á alveg svakalega erfitt med ad horfa á sjálfa upptökur af sjálfri mér og skil aldrei í thví hvada eiginlega snobbgella thetta er sem birtist á skjánum. Aetli annad fólk sjái mig svona..? Lísa snobb:)

Hér er ég ad spila med kvartettinum 19. og 20. júní píanókvartetta eftir eftir Dvorak og Mendelsohn. Verdur ábyggilega svaka fjör, hef aldrei spilad í kastala ádur. Af hverju er ég ekki ad aefa mig núna?? Frétti ad thad vaeri íslendingajúróvisjonpartý í zürich á morgun og held ad thad sé bezt ad ég skelli mér thangad, bodin eda óbodin, ég maeti:) Sviss faer ekki ad vera med í keppninni, finnst samt ad thad aetti ad veita theim sérstaka vidurkenningu fyrir hallaerislegheit! Mömmu tókst ad rita í gestabókina mína, bravó mamma:) Ef bara allir vaeru svona duglegir. Ètlafara spila, veridi blessud.

Èg er komin med web-cam, ferlega snidugt, var tildaemis ad sýna mömmu bleiku skóna mína í gegnum msn. Nenni ekki ad rita neitt rosalegt thví thad virdast ekki margir lesa blolggid mitt. Their sem thad gera tala vid mig daglega á msn hvortsemer.

Ì Fréttum er thetta helst:
Ritgerdin, sem er búin ad kosta mig blód svita og tár undanfarna mánudi, kláradist á midnaetti í gaer. Afraksturinn: 5 bladsídur. Èg stefni svo á framhaldsnám í Öskjuhlídarskóla.
Fór ádan ad sjá kill bill 2 og sló med thví persónulegt met í fjölda bíóferda(3) á einnu viku sídan ég flutti hingad.
Mér finnst ósvífid ad adeins 8 séu búnir ad skrifa í gestabókina mína!

Jaeja, thad raettist adeins ùr kvöldinu ì gaer. Eva-Maria vinkona mìn, sem er alltaf ad heimta ad èg skrifi um hana à blogginu mìnu (nù verdur hùn ànaegd thvi hùn sèr nafnid sitt) og bròdir hennar budu mèr ì mat og svo fòrum vid ì bìò. Èg hefdi lìka varla afrekad nokkud af viti hefdi èg hangid lengur heima, var ordin vaegast sagt ruglud og haett ad sjà nokkurt samhengi ì bullinu sem èg var bùin ad skrifa. Nù er èg svo à leid til Evu-Marìu ì kaffi og ad làta hana leidrètta thad sem komid er af ritgerdinni minni. Vona ad hùn fari ekki ad hlaeja..

Và hvad lìkaminn minn tharfnast sàrlega kaffis nùna, er med hausverk og get varla haldid augunum opnum. Er ì skòlanum sko, vaeri annars löngu bùin ad drekka dagskamtinn minn af kaffi. Farin ì kaffi.

Eg fann mynd af pöddunni sem var í glugganum mínum. Til ad leidrétta allan miskilning hjá theim sem héldu ad ég vaeri ad ýkja, sjáidi sjálf! PÖDDUMYND. Thetta er nokkud svipud staerd og var á minni pöddu. Vill einhver kalla mig kveif núna?

Gud minn gódur!! Hef aldrei á aefinni verid svona lengi ad gera eina ritgerd. Thad sem verra er, ég er farin ad stórefast um snilligáfu mína, thad hefur greinilega aldrei reynt á hana fyrr en núna. Èg er búin ad sitja vid tölvuna núna í svo virdist sem heila öld, og er ordin svo ruglud ad ég fattadi núna ádan thegar ég stód upp ad thad vaeri kominn tími til ad innbyrda eitthvad annad en kaffi vegna thess ad mig svimadi svo svakalega. Fór thví út í búd í bleiku skónum ad sjálfsögdu, eina ljósa punktinum í lífi mínu í dag, og keypti hollustufaedi, salat og súkkuladi. Nú er ég viss um ad ritgerdin bara klárast á naestu klukkutímum.

Medan ég man, ef thid erud pirrud og langar til ad láta thad bitna á ödru fólki er ég med stóráhrifaríka adferd. Farid í kringluna, eda einhvert thar sem eru rúllustigar og fólk er ad flýta sér. Stillid ykkur upp hlid vid hlid svo örugglega enginn komist framhjá, og ferdist upp og nidur nokkru sinnum. Mikilvaegt er ad hreyfa sig ekki fet, og ef einhver reynir ad komast framhjá, gefid honum hneykslad "ég hef alveg jafn mikinn rétt á ad vera hér eins og thú" augnarrád. Èg ábyrgist ad ykkur mun takast ad ergja einhvern, líklega marga.

Er ì skòlanum ad bìda eftir ad fidlutònleikar byrji, thar sem tùrkmenski fjòrdungur kvartettins mìns er ad fara ad spila. Medan èg bìd finnst mèr tilvalid ad skrifa nidur afrek dagsins.
Byrjadi à ad fara ì 2. alexandertaeknitìmann minn Ì dag var èg làtin liggja à bordi medan kennarinn potadi og togadi ì mig. Sìdan fòr èg à 2. hljòmsveitaraefinguna mìna. Ì stad celestu tharf èg ad spila à rafmagnspìanò og mèr finnst thad glatad, og thar sem èg hef ekki spilad ì hljòmsveit ì mörg àr er èg kannski ekki sù besta ì ad fylgja hljòmsveitarstjòranum, en èg er svo klàr (eins og segir ì laginu) ad thetta mun allt reddast...
Svo bordadi èg thann allravondasta karrikjuklingaörbylgjurett sem eg hef smakkad, ojj, thurfti ad borga möörg sùkkuladi til ad losna vid bragdid.
7 eru bùnir ad skrifa ì gestabòkina, thetta er farid framùr mìnum björtustu vonum:)

Klukkan er hálfníu og ég er ennthá á náttfötunum, ojj. Tekur thví samt ekki ad klaeda mig núna thví kvöldid mun hvort sem er fara á laerdóm. Mér tókst ad setja gestabók á síduna mína:) Dugleg stelpa. Èg er mjög forvitin ad vita hvort einhverjir fleiri en fastagestirnir mínir 5 muni skrifa í hana.

Var ad koma úr bíó med ameríska fjórdungnum af kvartettinum mínum. Vid aetludum ad sjá kill bill en hún er ekki sýnd á midvikudögum svo ad ég dró grey stelpuna med mér á 50 first dates. Hún var búin ad ákveda fyrirfram ad thad vaeri leidinleg mynd og sagdist bara geta thraukad hana ef vid taekjum med okkur bjór. Thad gerdum vid og viti menn, myndin var bara brádskemmtileg!
Annars er thad í fréttum ad ég fór og taladi vid thennan í dag og spurdi hvort hann vaeri til í ad hlusta á mig spila, og hann sagdist vera bókadur til seinni parts júní og ég vaeri velkomin thá. Huh, held ég thurfi ad betrumbaeta eitthvad persónutöfrana mína, er ekki vön að vera látin bída svona lengi, en ætli ég fyrirgefi honum ekki, hann er nebbla svo flinkur.

Thessi dagur var hálfgerd tímasóun framan af, fór í tónlistarsögu og svo í tíma hjá thessari. Hún er alveg mögnud. Òskipulagdasti og mest vidutan kennari sem ég hef kynnst, en mjög indael engu ad sídur. Er hjá henni í einkatímum og verkefni thessarar annar er ad "analysera" strengjakvartett eftir Lutoslavski. Thad finnst mér drepleidinlegt en henni finnst thetta svo spennandi svo ég get ekki annad en dádst ad thví hvad hún kennir thetta af mikilli innlifun. Èg er ordin mjög gód í ad segja mhmm, ahaa og ach wirklich, og thykjast hafa áhuga án thess ad skilja ord af thví sem hún er ad babbla. Vona ad ég finni bara einhverja bók á mannamáli um efnid ádur en ég tharf ad skila verkefninu. Ef einhver veit um bók sem fjallar um strengjakvartett Lutoslavskis, vinsamlegast hafid samband... (yeah right) Dagurinn tók svo stakkaskiptum thegar ég villtist inn í uppáhalds skóbúdina mína og keypti mér bleika skó. Nú er ég á leidinni á píanótónleika hjá nokkrum nemendum skólans, í bleiku skónum mínum og lýk hér med thessari faerslu svo eg missi ekki af lestinni.

Klapp á bakid á mér! Er búin ad vera svoo dugleg í dag, var í skólanum 8-13, kom heim og aefdi thetta bévítans berio-stykki og var núna ad koma úr 2 1/2 klukkutíma leikfimi, hálftíma í stigataekinu, klukkutíma í pallatíma og svo klukkutíma bodyBALANCE. Than er einhverskonar samansuda af yoga, tai-chi, pilates og flr. Madur er semsagt í thví ad hylla sólina, sveiflast eins og tré í vindinum og opna orkubókina sína. Ì lokin liggur madur sídan í nokkrar mínútur grafkyrr á gólfinu og kennarinn talar med róandi röddu um ad finna innra augad sitt. Èg fann hvorki thad né orkubókina, adalástaedan fyrir ad ég fer í thessa tíma er ad thetta eru einu tímarnir sem bjóda upp á almennilegar teygjur . Svo er ég langlang lidugust af öllum í tímanum, samt er ég ekkert óedlilega lidug, thetta eru bara svoddann stirdbusar hér í sviss, ná ekki einusinni í taernar á sér. Svo horfa their á mig eins og ég sé einhver sirkhúsdrottning af thví ég get setid í lótusstellingunni og farid í splitt. Thad finnst mér svakalega skemmtilegt:)
Kaer kvedja, Lísa montrass

Hér verd ég ad spila 6. Júní. Ad vísu ekki á píanó heldur á celestu, sem hljómar svona.
Er semsagt ad spila verkid Requies eftir Berio med Jungen Philharmonie Zentralschweiz, svo spila thau Schubert ófullgerdu og Tschaikowsky píanókonsert (án mín thví midur). Einleikari er Vadim Rudenko, sá sami og ég skrádi mig á masterklassinn hjá sem verdur snemma morguninn eftir tónleikana. Èg greip náttúrulega taekifaerid ad fá ad spila í hljómsveitinni thví mig langar svo ad spila í KKL, en thessi tónlist er ekki mjög ljúf fyrir eyrun, hinsvegar mun ég slá öllum vid í taktaefigum eftir thessa reynslu. Mér dettur barasta enginn í hug sem ég thekki sem er líklegur til ad hafa áhuga á thví sem ég er búin ad vera ad skrifa núna. Ad minnsta kosti enginn íslenskumaelandi. Nema kannski pabbi minn. En dónt vörrí, thid hin getid bara lesid einhver af bloggunum hér til haegri. --->

Hahaha fyndid!

True Ensemble Players' Golden Rules
for Ensemble Playing
1. Everyone should play the same piece.
2. Stop at every repeat sign, and discuss in detail whether to take the repeat or not. The audience will love this a lot!
3. If you play a wrong note, give a nasty look to one of your partners.
4. Keep your fingering chart handy. You can always catch up with the others.
5. Carefully tune your instrument before playing. That way you can play out of tune all night with a clear conscience.
6. Take your time turning pages.
7. The right note at the wrong time is a wrong note, except among the tone-deaf.
8. If everyone gets lost except you, follow those who get lost.
9. Strive to play the maximum NPS (note per second). That way you gain the admiration of the incompetent.
10. Markings for slurs, dynamics and ornaments should not be observed. They are only there to embellish the printed score.
11. If a passage is difficult, slow down. If it's easy, speed it up. Everything will work itself out in the end.
12. If you are completely lost, stop everyone and say, "I think we should tune".
13. Happy are those who have not perfect pitch, for the kingdom of music is theirs.
14. If the ensemble has to stop because of you, explain in detail why you got lost. Everyone will be very interested.
15. A true interpretation is realized when there remains not one note of the original.
16. When everyone else has finished playing, you should not play any notes you have left.
17. A wrong note played timidly is a wrong note. A wrong note played with authority is an interpretation

Aumingja tölvan mín var sýkt med ormum og vírusum:( Nú er ég búin ad laga thad (med smá adstod frá hillabilla fraenda) en ég bidst afsökunar, ormurinn hefur mjög líklega misnotad allar e-mail addressurnar mínar. Èg var ad uppgötva hvad thad er gaman ad spila tölvuleiki á netinu og ég rádlegg engum sem vill eiga sér líf ad prófa thad. (Helga ég er ordin ýkt gód í gold miner..)

Bródir minn auglýsti eftir kaerasta handa mér á blogginu sínu í gaer. Thad var ansi fallegt af honum og mig langar ad launa honum greidann og lýsa einnig eftir kaerasta handa honum. Eina skilyrdid er ad hann sé med bílpróf, annars er bródir minn mjög umburdalyndur madur og saettir sig vid flestallt. Àhugasamir vinsamlegast sendid mynd ásamt stuttu lífshlaupi á lisath@hotmail.com.

Líkamsraektakortid mitt rennur út á midvikudaginn og ég tími ekki ad kaupa nýtt, er ad fara núna á eftir, svo er thad bara líkamsraektarmarathon í 3 daga. Annars er komid svo gott vedur ad ég get farid ad hlaupa og synda í stadinn og thad kostar ekkert mikid, bara aum hné og 250 kall í sund. Mun samt sakna bodyPUMP, grenj. og COMBAT. og BALANCE og STEP. hmmm kannski ég kaupi bara nýtt kort eftir allt saman. Thetta blogg er svo hjálpsamt, vandamál bara leysast nánast ad sjálfum sér thegar madur skrifar thau nidur og leyfir alheim ad sjá. Bless í bili.

Èg er búin ad vera frekar dugleg í dag, midad vid undanfarna daga. Èg er búin ad fara í bodyCOMBAT, borda tvisvarsinnum morgunmat, blogga tvisvar, setja í tvaer thvottavélar, aefa mig, horfa á einn friendsthátt og klukkan er bara hálftvö.
En nú ad neikvaedari hlidum lífsins: Thad er handklaedathjófur í húsinu! Handklaedum mínum hefur farid sífellt faekkandi sídustu mánudi. Èg er búin ad fara einu sinni upp til nágrannanna og endurheimta tvö handklaedi, en thau hin sömu hurfu aftur stuttu seinna. Svo hef ég stundum séd thau nidri á snúrunni og tekid thau, en thau hverfa alltaf jafnódum. Pirrpirrpirr. Núna ádan sá ég eitt handklaeda minna nidri á snúru en nú langar mig ekkert í thad lengur, eftir ad nágrannarnir eru búnir ad ad skeina negrabossana sína med theim í marga mánudi. Nú er um thrennt ad raeda. Èg get tekid handklaedid og hent thví, stolid einhverju af nágrönnunum í stadinn og hent thví, eda raett kurteislegsa vid thá um málid. Eda bara hent nágrönnunum. Eníveis, aetla ad halda áfram ad aefa mig, tschüüüüüs!

Hjúkk, ógedslega lodna paddan sem var í glugganum í gaer er fokin út í buskann. Nema hún hafi fundid einhverja leid til thess ad komast inn í íbúdina mína (hrollur). Èg aetla ekki ad hugsa thá hugsun til enda. Umraedd padda leit út eins og risastór lodinn kakkalakki med brodd á rassinum, ojojjj. Èg sá hana fyrst í gaermorgunog hélt hún vaeri daud vegna thess ad hún lá á bakinu en hún hefur augljóslega bara verid adeins ad sóla sig, thví ad í gaerkvöld thegar ég aetladi ad loka hleranum var hún búin ad snúa sér á magann og var ad reyna ad fálma sig áfram med löngu kraeklóttu löppunum sínum. Thá hefdi nú verid gott ad hafa hann Kára bródur minn nálaegan. Skraekirnir í honum hefdu nefnilega ábyggilega dreift athygli minni og látid mér lída eins og hetju.